ابخاز
[اَ]
{اخ}
نام قومی
برخاست از ابخاز سفر کرد بمشرق
باد آمد و باران زد و جایش بپراکند
مرد از پس سی سال گذر کرد بر ابخاز
برداشت همان موی و بخندید بر آن چند
حال تن خاقانی و اندیشه ابخاز
این است و چنین به ْ مثل مرد خردمند
ابخاز حد مغرب و درگاه ملک بحر
مسکین تن نالانْش بموئی شده مانند.
در ابخازیان اینک گشاده
حریم رومیان اینک مهیا.
وگر حرمت ندارندم به ابخاز
کنم زانجابراه روم مبدا.
کجا گریزم سوی عراق یا اران
کجا روم سوی ابخاز یا بباب الباب .
کردند همه حکم که در پانصد و هشتاد
ابخاز به دست آوری و روم گشائی .
ابخاز که هست ششدر کفر
گرزش بیکی زمان گشاید.
صرصر قهرش گذشت بر خط ابخاز و روم
چون دو ورق کرد راست یک بدگر برشکست .
از عشق صلیب موی رومی روئی
ابخازنشین گشتم و گرجی گوئی .
در ابخاز گردیست عالی نژاد
که از رزم رستم نیارد بیاد.
نیست دستوری گشاد این راز را
ورنه بغدادی کنم ابخاز را.
{اخ}
نام قومی
برخاست از ابخاز سفر کرد بمشرق
باد آمد و باران زد و جایش بپراکند
مرد از پس سی سال گذر کرد بر ابخاز
برداشت همان موی و بخندید بر آن چند
حال تن خاقانی و اندیشه ابخاز
این است و چنین به ْ مثل مرد خردمند
ابخاز حد مغرب و درگاه ملک بحر
مسکین تن نالانْش بموئی شده مانند.
خاقانی .
در ابخازیان اینک گشاده
حریم رومیان اینک مهیا.
خاقانی .
وگر حرمت ندارندم به ابخاز
کنم زانجابراه روم مبدا.
خاقانی .
کجا گریزم سوی عراق یا اران
کجا روم سوی ابخاز یا بباب الباب .
خاقانی .
کردند همه حکم که در پانصد و هشتاد
ابخاز به دست آوری و روم گشائی .
خاقانی .
ابخاز که هست ششدر کفر
گرزش بیکی زمان گشاید.
خاقانی .
صرصر قهرش گذشت بر خط ابخاز و روم
چون دو ورق کرد راست یک بدگر برشکست .
خاقانی .
از عشق صلیب موی رومی روئی
ابخازنشین گشتم و گرجی گوئی .
خاقانی .
در ابخاز گردیست عالی نژاد
که از رزم رستم نیارد بیاد.
نظامی .
نیست دستوری گشاد این راز را
ورنه بغدادی کنم ابخاز را.
مولوی .
