کون
فارسی فارسی
واژه‌نامه معین
(کَ یا کُ) [ ع . ] (اِمص .) هستی، وجود.
فارسی فارسی
واژه‌نامه معین
[ په . ] (اِ.) سرین، نشستگاه . ؛ کون کسی گُهی بودن کنایه از: در کاری مشکوک دست داشتن . ؛ کون سوزه کنایه از: حسادت شدید. ؛ کون گشاد بودن کنایه از: تن به کار ندادن، تنبل و بی حال بودن . ؛ کون نشور کنایه از: نجس، بی دین و لامذهب .
انگلیسی فارسی
فرهنگ آریانپور
● anus, errière, unkers

ناپسند

asshole

عامیانه‌

bottom ==> [.adj. & v. & n]: ته، پایین، تحتانى، زیر، کشتى، کف bottom

خودمانی‌

tail ==> [.v. & n]: دم، دنباله، عقب، تعقیب کردن tail

arse

ass ==> [.n]: (جانور شناسى) خر، الاغ، آدم نادان و کند ذهن، کون

derriere