[ش َ]
{ع ص}
گستاخ . جسور. بی ادب . (ناظم الاطباء).* (ا) چماق. (آنندراج ).* عصا.*تازیانه . شلاق. (ناظم الاطباء). رجوع به شَلاّ ق شود.

[ش َل ْلا]
{ع ا}
زنبیل گدایان و مسکینان و سائلان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
-شلاق درآوردن ; گدایی کردن و سوال نمودن . (ناظم الاطباء).
-* سخت رویی کردن در سوال .* خریطه کوچک . (ناظم الاطباء).

[ش َل ْ لا]
{از ع ، ا}
تازیانه ای که از چرم سازند. (ناظم الاطباء). تازیانه . قمچی . سوط. مقرعه . از ماده شلق عربی بمعنی تازیانه زدن آمده است ، لیکن در عربی بدین صورت بمعنی زنبیل گدایان است ; از این رو گمان می کنم بمعنی تازیانه یا مصنوع فارسی زبانان باشد و یا از لغت نامه های عرب فوت شده و در تداول ایرانیان باقی مانده است . (یادداشت مولف ).* چهار دوال ، چیزی است که مکاریان بدان چهار دوال و سیخ کوچک نصب کنند و به جای دوال اگر زنجیر کنند شلاق گویند. (لغت محلی شوشتر نسخه خطی کتابخانه مولف ).* زدن با تازیانه .(ناظم الاطباء). ضرب دست ومانند آن ، مرادف سرچنگ و بدین معنی با لفظ زدن و خوردن مستعمل . (آنندراج ). لفظ ترکی است . به زور دست زدن بر سر کسی یا کسی را به چوب زدن . ضرب دست . (غیاث ).
-شلاق خوردن ; ضربه دیدن . ضرب خوردن:
سرسختی و شلاقخور و کله دراز
چون میخ برون خیمه جای تو خوش است .

میر یحیی شیرازی .

-* تازیانه خوردن .
-شلاق زدن ; ضربه زدن . ضربت زدن:
زمانه بین که به سرپنجه ستم همه دم
به بیخ گوش نشاطم همی زند شلاق.

ملا فوقی یزدی (از آنندراج ).

اگر استرش بانگ چلاق زد
ز تسبیح خود شیخ شلاق زد.

ملا طغرا (از آنندراج ).

-* تازیانه زدن . (یادداشت مولف ).
* کنایه از عمل مباشرت و نزدیکی جنسی است . (فرهنگ لغات عامیانه ).* (ص ) فتنه انگیز. (ناظم الاطباء). شوخ . فتنه انگیز. (آنندراج ) (غیاث ):
هر یک ز برای جان عشاق
افتاده ز طبع شوخ شلاق.

طاهر وحید (از آنندراج ).